Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Nr 1

 im. Marii Konopnickiej

05-402 Otwock, ul. Majowa 17/19
Tel.(22)779-20-89 Fax. (22)779-32-41

header

Patron

Wielkim wy darzeniem dla naszego Ośrodka było nadanie imienia. Uroczystość miała miejsce w październiku 2006 r. Połączona została z obchodami 35 lecia SOSW. Społeczność Ośrodka zadecydowała, że naszym patronem zostanie Maria Konopnicka. Od tego roku pełna nazwa naszej placówki brzmi  Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy nr1 im. Marii Konopnickiej w Otwocku.

Maria Konopnicka debiutowała w 1870 w Kaliszu wierszem W zimowy poranek ogłoszonym pod pseudonimem „Marko” w dzienniku „Kaliszanin[29][30]; utwór został dobrze przyjęty. Kaliszowi poświęciła trzy utwory poetyckie: dwa zatytułowane Kaliszowi (1888, 1907) i Memu miastu (1897). Maria Konopnicka to polska pisarka, uznawana za jedną z najwybitniejszych poetek okresu realizmu. Publicystka, tłumaczka, nowelistka, krytyczka literatury, aktywistka społeczna oraz autorka utworów dla dzieci.

Portret Marii Konopnickiej, drzeworyt Aleksandra Regulskiego według rysunku Józefa Buchbindera (1883)

Cykl lirycznych wierszy W górach zamieścił rok później „Tygodnik Ilustrowany”. Bardzo szybko jej twórczość poetycka przepełniona patriotyzmem i szczerym liryzmem, stylizowana „na swojską nutę” zdobyła powszechne uznanie. Pierwszy tomik Poezji wydała w 1881, następne ukazały się w latach 1883[31], 1887[32], 1896.

W latach 1884–1886 redagowała pismo dla kobiet „Świt[33]; próbując zradykalizować jego program, wywołała sprzeciw zachowawczej opinii i cenzury. Współpracowała z tygodnikiem dla kobiet „Bluszcz”. Otrzymała tytuł członka honorowego Towarzystwa Szkoły Ludowej[34].

Nowele pisała od początku lat osiemdziesiątych XIX wieku aż do śmierci. Zaczęło się od dziennikarskich doświadczeń Konopnickiej, w czasie redagowania przez nią „Świtu”. Początkowo czerpała inspiracje z doświadczeń Prusa, Orzeszkowej, a następnie rozwinęła własne pomysły w dziedzinie małych form. Nowela Dym opublikowana została w 1893.

Maria Konopnicka zajmowała się także krytyką literacką, którą uprawiała od 1881, początkowo na łamach „Kłosów”, „Świtu”, „Gazety Polskiej”, „Kuriera Warszawskiego”, następnie w wielu innych pismach. Do 1890 przeważały artykuły recenzyjne o tekstach współczesnych autorów polskich i zagranicznych. Konopnicka jest znana z części swojego dorobku obejmującego prozę i tworzonego dla dzieci. Utwory Konopnickiej dla dzieci ogłaszane od 1884, eliminujące natrętny dydaktyzm, rozbudzające wrażliwość odbiorców były nowością w tej dziedzinie pisarstwa.

Już będąc znaną pisarką, Konopnicka wróciła do wspomnień z lat dzieciństwa spędzonych w Suwałkach. Poświęciła im dwa utwory: Z cmentarzy i Anusia. Około 1890 pojawiły się w poezji Konopnickiej nowe zainteresowania tematyczne, zwłaszcza dziełami kultury europejskiej i nowe sposoby nawiązań do tradycji.

W 1908 w czasopiśmie „Gwiazdka Cieszyńska” (nr 90 z 7 listopada)[35] Konopnicka opublikowała Rotę, wiersz, który stanowił punkt kulminacyjny publicystycznej kampanii poetki przeciwko polityce germanizacyjnej w zaborze pruskim[36]. W połowie listopada utwór został przedrukowany w krakowskim miesięczniku „Przodownica”.

Utwory Konopnickiej zawierają protest przeciwko niesprawiedliwości społecznej i ustrojowi niosącemu ucisk i krzywdę. Nacechowane są patriotyzmem, liryzmem i sentymentalizmem.

Maria Konopnicka opublikowała również wiele utworów dla dzieci, m.in. baśnie, wiersze i opowiadania. Unika w nich przesadnego dydaktyzmu, lecz skupia się na pobudzaniu wrażliwości estetycznej młodych odbiorców. Często w swojej literaturze ukazuje niesprawiedliwość społeczną przy użyciu obrazu skrzywdzonego dziecka. W jej twórczości można znaleźć motywy fantastyczne, a także umiejętne połączenie atmosfery powagi i żartu.

Konopnicka napisała wiele ważnych utworów. Do najbardziej znanych spośród nich można zaliczyć:

Literatura dziecięca:

    • „Na jagody”,

    • „Śpiewnik dla dzieci”,

    • „O krasnoludkach i sierotce Marysi”,

    • „O Janku Wędrowniczku”,

 • „Co słonko widziało”,

    • „Stefek Burczymucha”,

    • „Szkolne przygody Pimpusia Sadełko”,

    • „Nasza szkapa”,

    • „Dym”.