Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Nr 1

 im. Marii Konopnickiej

05-402 Otwock, ul. Majowa 17/19
Tel.(22)779-20-89 Fax. (22)779-32-41

header

Arteterapia

Czym jest Arteterapia? 

 Poprzez sztukę, a więc malowanie, taniec i ruch, doświadczanie dźwięków i muzyki – pracuje się nad tematami aktualnymi i ważnymi dla pacjenta/ klienta, rozwija osobowość, pogłębia  samoświadomość. Jest to również metoda terapeutyczna, która sprzyja wsparciu osób leczących się psychiatrycznie, onkologicznie, kardiologicznie i innych.  Arteterapia pomaga odnaleźć motywację do życia i pracować na własnym potencjale i mocnych stronach. Może przebiegać indywidualnie lub grupowo w formie warsztatów, grup rozwojowych, terapeutycznych.

 Najważniejsze!!! żeby korzystać z dobrodziejstw arteterapii, nie trzeba mieć umiejętności artystycznych. 

W arteterapii korzysta się z różnych oddziaływań twórczych do osiągnięcia zamierzonego efektu terapeutycznego. Jest to:

plastyka, malarstwo, rzeźba, sztuki przestrzenne (arteterapia),muzyka i dźwięk (muzykoterapia i terapia dźwiękiem), ruch i taniec (terapia tańcem i ruchem), ruch, teatr i słowo (drama i psychodrama), słowo (biblioterapia) I wiele innych. 

 

Procedury postępowania

Patron

Wielkim wy darzeniem dla naszego Ośrodka było nadanie imienia. Uroczystość miała miejsce w październiku 2006 r. Połączona została z obchodami 35 lecia SOSW. Społeczność Ośrodka zadecydowała, że naszym patronem zostanie Maria Konopnicka. Od tego roku pełna nazwa naszej placówki brzmi  Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy nr1 im. Marii Konopnickiej w Otwocku.

Maria Konopnicka debiutowała w 1870 w Kaliszu wierszem W zimowy poranek ogłoszonym pod pseudonimem „Marko” w dzienniku „Kaliszanin[29][30]; utwór został dobrze przyjęty. Kaliszowi poświęciła trzy utwory poetyckie: dwa zatytułowane Kaliszowi (1888, 1907) i Memu miastu (1897). Maria Konopnicka to polska pisarka, uznawana za jedną z najwybitniejszych poetek okresu realizmu. Publicystka, tłumaczka, nowelistka, krytyczka literatury, aktywistka społeczna oraz autorka utworów dla dzieci.

Portret Marii Konopnickiej, drzeworyt Aleksandra Regulskiego według rysunku Józefa Buchbindera (1883)

Cykl lirycznych wierszy W górach zamieścił rok później „Tygodnik Ilustrowany”. Bardzo szybko jej twórczość poetycka przepełniona patriotyzmem i szczerym liryzmem, stylizowana „na swojską nutę” zdobyła powszechne uznanie. Pierwszy tomik Poezji wydała w 1881, następne ukazały się w latach 1883[31], 1887[32], 1896.

W latach 1884–1886 redagowała pismo dla kobiet „Świt[33]; próbując zradykalizować jego program, wywołała sprzeciw zachowawczej opinii i cenzury. Współpracowała z tygodnikiem dla kobiet „Bluszcz”. Otrzymała tytuł członka honorowego Towarzystwa Szkoły Ludowej[34].

Nowele pisała od początku lat osiemdziesiątych XIX wieku aż do śmierci. Zaczęło się od dziennikarskich doświadczeń Konopnickiej, w czasie redagowania przez nią „Świtu”. Początkowo czerpała inspiracje z doświadczeń Prusa, Orzeszkowej, a następnie rozwinęła własne pomysły w dziedzinie małych form. Nowela Dym opublikowana została w 1893.

Maria Konopnicka zajmowała się także krytyką literacką, którą uprawiała od 1881, początkowo na łamach „Kłosów”, „Świtu”, „Gazety Polskiej”, „Kuriera Warszawskiego”, następnie w wielu innych pismach. Do 1890 przeważały artykuły recenzyjne o tekstach współczesnych autorów polskich i zagranicznych. Konopnicka jest znana z części swojego dorobku obejmującego prozę i tworzonego dla dzieci. Utwory Konopnickiej dla dzieci ogłaszane od 1884, eliminujące natrętny dydaktyzm, rozbudzające wrażliwość odbiorców były nowością w tej dziedzinie pisarstwa.

Już będąc znaną pisarką, Konopnicka wróciła do wspomnień z lat dzieciństwa spędzonych w Suwałkach. Poświęciła im dwa utwory: Z cmentarzy i Anusia. Około 1890 pojawiły się w poezji Konopnickiej nowe zainteresowania tematyczne, zwłaszcza dziełami kultury europejskiej i nowe sposoby nawiązań do tradycji.

W 1908 w czasopiśmie „Gwiazdka Cieszyńska” (nr 90 z 7 listopada)[35] Konopnicka opublikowała Rotę, wiersz, który stanowił punkt kulminacyjny publicystycznej kampanii poetki przeciwko polityce germanizacyjnej w zaborze pruskim[36]. W połowie listopada utwór został przedrukowany w krakowskim miesięczniku „Przodownica”.

Utwory Konopnickiej zawierają protest przeciwko niesprawiedliwości społecznej i ustrojowi niosącemu ucisk i krzywdę. Nacechowane są patriotyzmem, liryzmem i sentymentalizmem.

Maria Konopnicka opublikowała również wiele utworów dla dzieci, m.in. baśnie, wiersze i opowiadania. Unika w nich przesadnego dydaktyzmu, lecz skupia się na pobudzaniu wrażliwości estetycznej młodych odbiorców. Często w swojej literaturze ukazuje niesprawiedliwość społeczną przy użyciu obrazu skrzywdzonego dziecka. W jej twórczości można znaleźć motywy fantastyczne, a także umiejętne połączenie atmosfery powagi i żartu.

Konopnicka napisała wiele ważnych utworów. Do najbardziej znanych spośród nich można zaliczyć:

Literatura dziecięca:

    • „Na jagody”,

    • „Śpiewnik dla dzieci”,

    • „O krasnoludkach i sierotce Marysi”,

    • „O Janku Wędrowniczku”,

 • „Co słonko widziało”,

    • „Stefek Burczymucha”,

    • „Szkolne przygody Pimpusia Sadełko”,

    • „Nasza szkapa”,

    • „Dym”.

Świetlica

 Świetlica szkolna obejmuje opieką dzieci i młodzież z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym, znacznym i głębokim. Do świetlicy przyjmowani są uczniowie naszego Ośrodka, których rodzice pracują oraz uczniowie, którzy dojeżdżają z terenu powiatu otwockiego. Świetlica realizuje swoje zadania według Rocznego Planu Pracy Opiekuńczo-Wychowawczej. Plan ten jest zgodny
z Programem Wychowawczym Ośrodka oraz Programem Profilaktyki.

  • Zadania i cele świetlicy są realizowane poprzez:
  • Zabawy i gry edukacyjne.
  • Zajęcia plastyczne.
  • Zajęcia muzyczno-rytmiczne.
  • Zajęcia ruchowe.
  • Małe formy teatralne.
  • Zajęcia rozwijające zainteresowania i zamiłowania dzieci.
  • Czytelnictwo.
  • Wykorzystywanie środków audiowizualnych.
  • Odrabianie zadań domowych.

Wychowawcy, którzy pracują w świetlicy,  posiadają pełne kwalifikacje w zakresie oligofrenopedagogiki oraz doświadczenie w pracy z dzieckiem niepełnosprawnym.

Grupy wychowawcze ("Internat")

 Grupy wychowawcze Ośrodka Szkolno-Wychowawczego Nr 1 w Otwocku obejmuje opieką dzieci i młodzież z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym i znacznym. Nasza oferta skierowana jest do dzieci mieszkających w znacznej odległości od placówki, które są przyjmowane do internatu na prośbę rodziców lub na podstawie skierowania sądowego. Przebywają tu również wychowankowie
z Otwocka, którzy ze względu na skomplikowaną sytuację rodzinną nie mogą mieszkać na stałe we własnym domu. Wychowankowie mają zapewnioną 24 godzinną wszechstronną i fachową opiekę pedagogiczną przez pięć dni w tygodniu. W Ośrodku mieszkają dziewczęta i chłopcy w  czterech grupach wychowawczych. Każda grupa wychowawcza ma do dyspozycji: świetlicę wyposażoną w pomoce dydaktyczne, sprzęt audiowizualny (RTV, dostęp do Internetu), jak również sprzęt AGD. Wychowankowie mieszkają w przytulnie urządzonych 2-4 osobowych pokojach
z węzłem sanitarnym na każdym piętrze. Wszyscy podopieczni dbają o czystość i estetyczny wystrój pomieszczeń internatu. Wychowankowie internatu korzystają z pięciu posiłków, które są smacznie przyrządzane przez panie kucharki w kuchni naszego Ośrodka.

Pobyt w internacie jest bezpłatny, rodzice jedynie ponoszą koszty wyżywienia.